ఒకప్పుడు ఇండిపెండెన్స్ డే అంటే స్కూల్లో పండుగలా చేసుకునే రోజులు గుర్తు వస్తే ఇప్పటికీ మనసు ఉప్పొంగిపోతుంది. ఆ రోజు కోసం రెండు రోజుల ముందు నుంచే హడావుడి మొదలయ్యేది. క్లాస్‌లో అందరూ కలసి చిన్నచిన్న మొత్తాలు పోగు చేసుకుని, ఆ డబ్బుతో రంగురంగుల కాగితాలు, జెండాలు, బెలూన్లు కొనేవాళ్లు. ఎవరి డెకరేషన్ బాగుంటే టీచర్లు మెచ్చి చెప్పేవారు. ఆ మాట వింటే మనకే పండుగ పండినట్టుగా అనిపించేది.
పండుగ రోజు ఉదయం స్కూల్ ప్రాంగణం మొత్తం వేర్వేరు రంగుల కాగితాల తోరణాలు, చిన్నచిన్న త్రివర్ణ జెండాలతో నిండిపోయేది. ప్రతి క్లాస్‌ కూడా తమతమ గదులను అందంగా అలంకరించుకునే పోటీలో పడేది. మిగతా క్లాసుల డెకరేషన్స్‌ చూడటానికి తిరిగేవాళ్లం. ఎక్కడి గది ఎలా ఉందో చర్చించుకోవడం కూడా ఓ మజానే.
జెండా వందనం సమయం రాగానే అందరం సరిగా యూనిఫాం వేసుకుని లైన్లో నిలబడేవాళ్లం. ప్రిన్సిపాల్‌ లేదా గెస్ట్ జెండా ఎగరేసి, “జనగణమన” పాడిన వెంటనే ఆ గర్వభావం మనసంతా నింపేసేది. తర్వాత చిన్నపాటి ప్రసంగాలు, దేశభక్తి పాటలు, కొందరి చిన్న నాటికలు – ఇవన్నీ ఆ రోజుకి ప్రత్యేకం.
మరి చాక్లెట్, బిస్కెట్ డిస్ట్రిబ్యూషన్ అయితే అసలే హైలైట్‌. లైన్లో నిల్చొని చేతిలో చాక్లెట్ పడగానే సంతోషం మాటల్లో చెప్పలేం. ఎవరికైనా అదనంగా వస్తే అదో సెలబ్రేషన్. స్నేహితుల మధ్య ఆ బిస్కెట్లు పంచుకోవడం, కలిసి కూర్చొని తినడం – ఇవన్నీ జీవితాంతం గుర్తుండిపోయే క్షణాలు.
ఇప్పుడు చూస్తే, పిల్లలకు ఇండిపెండెన్స్ డే అంటే జస్ట్ ఒక హాలీడే మాత్రమే. స్కూల్లో చేసే ఆ హడావుడి, కలసి అలంకరించే ఆ ఆనందం, జెండా ఎగురుతుంటే కలిగే ఆ గర్వం – ఇవి క్రమంగా మాయమవుతున్నాయి.
మీకు కూడా ఇలాంటి అనుభవాలు ఉన్నాయా? ఉంటే అవి గుర్తు చేసుకుని, ఈ తరం పిల్లలకు చెప్పండి. ఎందుకంటే ఆ చిన్న చిన్న సంతోషాలే మన బాల్యాన్ని మరింత అందంగా మార్చాయి.
