భారతీయ రైల్వేలు దేశంలో రవాణా మాత్రమే కాకుండా, ప్రతిరోజూ లక్షలాది ప్రజల కోసం జీవనాధారంగా కూడా పనిచేస్తున్నాయి. రైల్వే స్టేషన్లలో ప్రయాణికులకు టీ, కాఫీ, స్నాక్స్, వాటర్ బాటిళ్లు, పుస్తకాలు లభిస్తాయి. అయితే, ఇంత పెద్ద సంఖ్యలో ప్రయాణికులు ఉన్నా, మెడికల్ స్టోర్లు ఎందుకు లేవు అనే ప్రశ్న ఎక్కువరిగా వేధిస్తుంది.
చట్టపరంగా మందుల విక్రయానికి కఠిన నియమాలు అమలులో ఉన్నాయి. ప్రతి మెడికల్ స్టోర్‌లో లైసెన్స్ పొందిన ఫార్మాసిస్ట్ తప్పనిసరి. అదనంగా, మందులు ఎల్లప్పుడూ సరైన ఉష్ణోగ్రతలో, సురక్షితంగా నిల్వ చేయబడాలి. రైల్వే స్టేషన్ల వంటి రద్దీ ప్రాంతాల్లో ఈ నియమాలను పాటించడం కష్టం. నకిలీ మందులు, దుర్వినియోగం సమస్యలను నివారించడం కూడా పెద్ద సవాల్.
లాభదాయకత కూడా పెద్ద సమస్య. స్టేషన్లలో అద్దె, నిర్వహణ ఖర్చులు ఎక్కువగా ఉంటాయి. సాధారణ మార్కెట్ ధరలకు సరిపోకుండా, చట్టపరంగా మందుల ధర పెంచడం కష్టం. అలాగే, ప్రయాణికులు తమ అవసరమైన మందులను ముందే తీసుకెళ్తారు. ఈ కారణాల వల్ల, మెడికల్ స్టోర్ నడపడం లాభదాయకం కాదని భావించబడుతోంది.
అయితే, రైల్వేలు ప్రయాణికుల ఆరోగ్యాన్ని నిర్లక్ష్యం చేయవు. ప్రతి ప్రధాన స్టేషన్లో ప్రథమ చికిత్స కేంద్రాలు, వైద్య సిబ్బంది అందుబాటులో ఉంటారు. అత్యవసర పరిస్థితుల్లో సిబ్బంది సమీప ప్రభుత్వ లేదా ప్రైవేట్ ఆసుపత్రులను సంప్రదిస్తారు.
రైల్వే స్టేషన్లలో మెడికల్ స్టోర్లు ప్రారంభిస్తే, అదనపు నియంత్రణ బాధ్యతలు, భద్రతా సవాళ్లు వస్తాయి. ఇప్పటికే సురక్షితమైన రైలు కార్యకలాపాలను నిర్వహించడం యాజమాన్యం ప్రధాన బాధ్యత.
మొత్తం మీద, మెడికల్ స్టోర్లు లేకపోవడానికి చట్టపరమైన కఠిన నియమాలు, లాభదాయకత సమస్యలు, భద్రతా సవాళ్లు ప్రధాన కారణాలు. కానీ రైల్వేలు అవసరమైనప్పుడు ప్రథమ చికిత్సా కేంద్రాలు, వైద్య సాయం అందించే ప్రత్యేక ఏర్పాట్లు చేస్తున్నారు. ప్రయాణికుల ఆరోగ్యం మరియు భద్రతా విషయంలో రైల్వేలు సజాగ్రతగా వ్యవహరిస్తున్నాయి.
